• Al jaren heeft Ikazia een trouwe relatie met Defensie via het Instituut samenwerking Defensie en Relatieziekenhuizen (IDR). Zo kwam vliegerarts en anesthesioloog Michel Los in 2006 bij ons terecht. Op 4 maart werd hij zelf positief getest op COVID19 en was daarmee de 64ste Covidpatiënt in Nederland. ‘Ik werd na acht dagen met lichte klachten alsnog dagelijks zieker, maar ik kon thuis blijven en heb geen extra zuurstof nodig gehad.’ Los zag ondertussen hoe het Coronavirus Nederland veranderde. ‘De normale zorg werd steeds meer afgeschaald en er werd opgeschaald voor de Covid19-zorg.’ Zijn eigen klachten gingen vrij abrupt over, inclusief de vermoeidheid. Sinds 23 maart werkt hij met twee collega-anesthesiologen op de COVID- IC samen met de groep intensivisten. In samenwerking met de verpleging en de OK-afdeling werd het aantal IC-bedden verdubbeld. Zijn waarschijnlijke immuniteit voor het virus zorgt ervoor dat Michel Los (waarschijnlijk) niet meer de risico’s loopt die zijn collega’s nog wel lopen. Vooral tijdens ‘hoog risicomomenten’, zoals het inbrengen van de beademingsbuis – het intuberen – is dat een voordeel. In een interview met de @militairecourant vertelt de anesthesioloog hoe zijn ervaringen in Afghanistan overeenkomen met de behandeling van COVID19-patiënten in Nederland. Lees het volledige interview via https://bit.ly/2LENaWn
    0 0
    Al jaren heeft Ikazia een trouwe relatie met Defensie via het Instituut samenwerking Defensie en Relatieziekenhuizen (IDR). Zo kwam vliegerarts en anesthesioloog Michel Los in 2006 bij ons terecht. Op 4 maart werd hij zelf positief getest op COVID19 en was daarmee de 64ste Covidpatiënt in Nederland. ‘Ik werd na acht dagen met lichte klachten alsnog dagelijks zieker, maar ik kon thuis blijven en heb geen extra zuurstof nodig gehad.’ Los zag ondertussen hoe het Coronavirus Nederland veranderde. ‘De normale zorg werd steeds meer afgeschaald en er werd opgeschaald voor de Covid19-zorg.’ Zijn eigen klachten gingen vrij abrupt over, inclusief de vermoeidheid. Sinds 23 maart werkt hij met twee collega-anesthesiologen op de COVID- IC samen met de groep intensivisten. In samenwerking met de verpleging en de OK-afdeling werd het aantal IC-bedden verdubbeld. Zijn waarschijnlijke immuniteit voor het virus zorgt ervoor dat Michel Los (waarschijnlijk) niet meer de risico’s loopt die zijn collega’s nog wel lopen. Vooral tijdens ‘hoog risicomomenten’, zoals het inbrengen van de beademingsbuis – het intuberen – is dat een voordeel. In een interview met de @militairecourant vertelt de anesthesioloog hoe zijn ervaringen in Afghanistan overeenkomen met de behandeling van COVID19-patiënten in Nederland. Lees het volledige interview via https://bit.ly/2LENaWn
  • Pascalle werkt al jaren als diëtist in Ikazia en komt voor haar werk op bijna alle afdelingen in het ziekenhuis. Door alle maatregelen rondom het coronavirus zit zij nu veel meer achter de computer dan haar lief is. “Daar zijn wij als paramedici niet voor gemaakt”, grapt de diëtist. Op de poliklinieken zijn veel afspraken komen te vervallen, maar de patiëntenzorg gaat wel door. “De patiënten die we normaal op de polikliniek zien, spreken we nu telefonisch. Ook liggen er relatief veel patiënten met andere gezondheidsklachten op de verpleegafdelingen, bij hen gaan we langs. Dat deel van ons werk is niet veranderd.” Wat wel anders is, is de zorg voor de patiënten op de corona-afdelingen en corona-IC’s. “We komen niet op de corona-afdelingen zelf, deze patiënten spreken we vaak pas persoonlijk als ze weer thuis zijn. Tot die tijd verloopt alle communicatie via de verpleegkundige en de voedingsassistent.” Volgens de diëtist is er in het ziekenhuis een zichtbare tweedeling in de groep patiënten met het coronavirus. “Het gaat redelijk of het gaat heel slecht. Als ze die bocht eenmaal nemen, dan kelderen patiënten heel snel naar beneden. We zitten er daarom echt bovenop. Het eetgedrag wordt door de voedingsassistent gemonitord aan de hand van een voedingsscorelijst. Aan deze lijst hangt een puntensysteem, waarbij één punt staat voor ongeveer tachtig calorieën. Ons advies is gericht op energie- en eiwitrijke voeding aangevuld met drinkvoeding. Als dit niet voldoende blijkt te zijn, starten we in overleg met de arts en de patiënt met sondevoeding.” Normaal kijken de diëtisten het langer aan. “Bij patiënten met corona doen we dit niet omdat ze energie nodig hebben om beter te worden. De longen kun je zien als één grote spier, het kost veel energie om adem te krijgen. Die hoeveelheid energie is heel moeilijk bij te eten waardoor het lichaam de eigen spiermassa als het ware gaat opeten. In spieren zitten namelijk veel goede voedingsstoffen. Bij corona- patiënten zien we vaak dat hun lichamelijke conditie ze nog lang blijft achtervolgen. Na ontslag uit het ziekenhuis bellen we daarom alle patiënten na om te vragen of ze behoefte hebben aan diëtistische zorg thuis.”
    0 0
    Pascalle werkt al jaren als diëtist in Ikazia en komt voor haar werk op bijna alle afdelingen in het ziekenhuis. Door alle maatregelen rondom het coronavirus zit zij nu veel meer achter de computer dan haar lief is. “Daar zijn wij als paramedici niet voor gemaakt”, grapt de diëtist. Op de poliklinieken zijn veel afspraken komen te vervallen, maar de patiëntenzorg gaat wel door. “De patiënten die we normaal op de polikliniek zien, spreken we nu telefonisch. Ook liggen er relatief veel patiënten met andere gezondheidsklachten op de verpleegafdelingen, bij hen gaan we langs. Dat deel van ons werk is niet veranderd.” Wat wel anders is, is de zorg voor de patiënten op de corona-afdelingen en corona-IC’s. “We komen niet op de corona-afdelingen zelf, deze patiënten spreken we vaak pas persoonlijk als ze weer thuis zijn. Tot die tijd verloopt alle communicatie via de verpleegkundige en de voedingsassistent.” Volgens de diëtist is er in het ziekenhuis een zichtbare tweedeling in de groep patiënten met het coronavirus. “Het gaat redelijk of het gaat heel slecht. Als ze die bocht eenmaal nemen, dan kelderen patiënten heel snel naar beneden. We zitten er daarom echt bovenop. Het eetgedrag wordt door de voedingsassistent gemonitord aan de hand van een voedingsscorelijst. Aan deze lijst hangt een puntensysteem, waarbij één punt staat voor ongeveer tachtig calorieën. Ons advies is gericht op energie- en eiwitrijke voeding aangevuld met drinkvoeding. Als dit niet voldoende blijkt te zijn, starten we in overleg met de arts en de patiënt met sondevoeding.” Normaal kijken de diëtisten het langer aan. “Bij patiënten met corona doen we dit niet omdat ze energie nodig hebben om beter te worden. De longen kun je zien als één grote spier, het kost veel energie om adem te krijgen. Die hoeveelheid energie is heel moeilijk bij te eten waardoor het lichaam de eigen spiermassa als het ware gaat opeten. In spieren zitten namelijk veel goede voedingsstoffen. Bij corona- patiënten zien we vaak dat hun lichamelijke conditie ze nog lang blijft achtervolgen. Na ontslag uit het ziekenhuis bellen we daarom alle patiënten na om te vragen of ze behoefte hebben aan diëtistische zorg thuis.”
  • Vandaag, in Ikazia, vieren wij 75 vrijheid met een heerlijk gebakje. Een traktatie van het @minvandefensie als bedankje voor onze inzet in de strijd tegen COVID-19. Want een 'hart voor de vrijheid' betekent volgens defensie voortaan ook een hart voor de zorg!
    0 0
    Vandaag, in Ikazia, vieren wij 75 vrijheid met een heerlijk gebakje. Een traktatie van het @minvandefensie als bedankje voor onze inzet in de strijd tegen COVID-19. Want een 'hart voor de vrijheid' betekent volgens defensie voortaan ook een hart voor de zorg!
  • Verpleegkundige in opleiding, Jan Troost, werd geïnterviewd door @adrianne_010 van het @algemeen_dagblad over zijn werk bij Ikazia in coronatijd: Twijfel over zijn toekomst in de zorg na zijn harde werk in de coronatijd? Die twijfel heeft Jan Troost niet. Juist niet. ,,Ik vind het vak te leuk. En wat zo mooi is, het beeld van verpleegkundige lijkt door de coronacrisis ook te zijn veranderd. Er is meer aandacht voor, meer waardering ook. Dat merk ik echt.’’ Als vierdejaars wordt hij op diverse verpleegafdelingen binnen het Ikazia Ziekenhuis ingezet waar nu handen nodig zijn. ,,In twee weken tijd heb ik op vier verschillende afdelingen gewerkt, waarvan drie met coronapatiënten. Ik help bij alle zorg die nodig is voor de patiënten. Het moment dat een 22-jarig meisje een van onze patiënten was, iemand van mijn eigen leeftijd, greep mij wel aan. Wat anders is in deze coronatijd met geen bezoek bij de patiënten is het videobellen met de familie, dat is mooi en waardevol om te doen.’’ Zijn docent mag hij ‘dag en nacht bellen’, maar zijn verhaal kan hij eigenlijk wel voldoende kwijt thuis en in het ziekenhuis. ,,Mijn broertje doet ook de opleiding verpleegkunde. Als hele gezin houden wij nu afstand van anderen. Mijn contacten zijn echt minimaal. Mijn ouders gaan nog naar opa en oma, maar nemen dan hun eigen koffie mee en zitten op grote afstand. Maar ik doe dat niet.’’ Hij is benieuwd of het lukt om zijn diploma nog voor de zomervakantie te halen, nu alles anders loopt dan verwacht. En of hij dan misschien toch een klein feestje kan vieren. ,,Het belangrijkste dat ik heb geleerd dat als je alles samen doet, je heel veel werk kunt verzetten. We hebben echt met elkaar de schouders eronder gezet in Ikazia.’’ * * Lees hier het hele artikel: https://bit.ly/2KEh3FD 📷 @arie_kievit
    0 0
    Verpleegkundige in opleiding, Jan Troost, werd geïnterviewd door @adrianne_010 van het @algemeen_dagblad over zijn werk bij Ikazia in coronatijd: Twijfel over zijn toekomst in de zorg na zijn harde werk in de coronatijd? Die twijfel heeft Jan Troost niet. Juist niet. ,,Ik vind het vak te leuk. En wat zo mooi is, het beeld van verpleegkundige lijkt door de coronacrisis ook te zijn veranderd. Er is meer aandacht voor, meer waardering ook. Dat merk ik echt.’’ Als vierdejaars wordt hij op diverse verpleegafdelingen binnen het Ikazia Ziekenhuis ingezet waar nu handen nodig zijn. ,,In twee weken tijd heb ik op vier verschillende afdelingen gewerkt, waarvan drie met coronapatiënten. Ik help bij alle zorg die nodig is voor de patiënten. Het moment dat een 22-jarig meisje een van onze patiënten was, iemand van mijn eigen leeftijd, greep mij wel aan. Wat anders is in deze coronatijd met geen bezoek bij de patiënten is het videobellen met de familie, dat is mooi en waardevol om te doen.’’ Zijn docent mag hij ‘dag en nacht bellen’, maar zijn verhaal kan hij eigenlijk wel voldoende kwijt thuis en in het ziekenhuis. ,,Mijn broertje doet ook de opleiding verpleegkunde. Als hele gezin houden wij nu afstand van anderen. Mijn contacten zijn echt minimaal. Mijn ouders gaan nog naar opa en oma, maar nemen dan hun eigen koffie mee en zitten op grote afstand. Maar ik doe dat niet.’’ Hij is benieuwd of het lukt om zijn diploma nog voor de zomervakantie te halen, nu alles anders loopt dan verwacht. En of hij dan misschien toch een klein feestje kan vieren. ,,Het belangrijkste dat ik heb geleerd dat als je alles samen doet, je heel veel werk kunt verzetten. We hebben echt met elkaar de schouders eronder gezet in Ikazia.’’ * * Lees hier het hele artikel: https://bit.ly/2KEh3FD 📷 @arie_kievit
  • Onze internist, dr.Jan Drooger, werd geïnterviewd door het Reformatorisch Dagblad over uitstellen van behandelingen in verband met het coronavirus en meer. Lees het volledige interview in het Reformatorisch Dagblad van 8 april j.l.
    0 0
    Onze internist, dr.Jan Drooger, werd geïnterviewd door het Reformatorisch Dagblad over uitstellen van behandelingen in verband met het coronavirus en meer. Lees het volledige interview in het Reformatorisch Dagblad van 8 april j.l.
  • Deze week heb ik jullie meegenomen naar de intensive care middels de "Instagram takeover". Daar heb ik verschillende aspecten van zowel mijn werk, als van mijn collega's laten zien. Wat ik misschien heb onderbelicht zijn de emoties die het werk met zich meebrengt en mijn dankbaarheid voor iedereen die op zijn of haar manier helpt. Met deze laatste post wil ik in het bijzonder mijn directe collega's bedanken voor hun leiding, begeleiding en ondersteuning op de werkvloer, helden! Voor iedereen die mee leest en niet in het ziekenhuis werkt, jullie helpen ons enorm met steunbetuigingen, giften en uiteraard het fysieke afstand houden, dank daarvoor. Jesse Slob, zaalarts (ANIOS) IC
    0 0
    Deze week heb ik jullie meegenomen naar de intensive care middels de "Instagram takeover". Daar heb ik verschillende aspecten van zowel mijn werk, als van mijn collega's laten zien. Wat ik misschien heb onderbelicht zijn de emoties die het werk met zich meebrengt en mijn dankbaarheid voor iedereen die op zijn of haar manier helpt. Met deze laatste post wil ik in het bijzonder mijn directe collega's bedanken voor hun leiding, begeleiding en ondersteuning op de werkvloer, helden! Voor iedereen die mee leest en niet in het ziekenhuis werkt, jullie helpen ons enorm met steunbetuigingen, giften en uiteraard het fysieke afstand houden, dank daarvoor. Jesse Slob, zaalarts (ANIOS) IC
  • Dennis Copper is gespecialiseerd radiodiagnostisch laborant. Sinds 1996 werkt hij al met veel plezier op de afdeling radiologie van het Ikazia Ziekenhuis. Normaal gesproken hoeft hij alleen zijn witte uniform aan als hij aan het werk is op de ct-kamer, maar vanwege corona draagt hij daarnaast nu ook extra beschermende kleding. “In het begin vond ik het wel een beetje spannend om (verdachte) corona patiënten te begeleiden omdat ik niet wist wat me te wachten stond. Deze pandemie is een hele nieuwe situatie voor ons allemaal in Ikazia. Nu wij onze draai daarin hebben gevonden, is die onzekerheid gelukkig verleden tijd.” De kleinschaligheid van Ikazia en de fijne collega’s waar Dennis mee werkt, maken dat hij zich hier helemaal thuis voelt. “Als radiodiagnostisch laboranten komen we op veel verschillende afdelingen in het ziekenhuis, dat maakt het werk heel afwisselend. Ik draai dagdiensten maar werk ook avonden en nachten.” Nachtdiensten draaien is niet nieuw voor Dennis. “Dat doen we altijd al, maar vanwege corona staan we nu tijdens de nachtdienst met zijn tweeën in plaats van alleen. In de weekenden zijn we er zelfs met drie collega’s, dat is er ook één meer dan normaal.” De (verdachte) corona patiënten die een ct-scan moeten laten maken, worden door Dennis, in beschermende kleding, opgevangen. “Ik begeleid, positioneer en leg de patiënt dingen uit in de scanruimte. Mijn collega bedient in de ‘schone’ bedieningsruimte de ct-scanner en maakt de beelden. Deze collega zorgt er ook voor dat de beelden ter beoordeling doorgestuurd worden naar de radioloog. ‘Even’ een foto maken is door al deze beschermende hygiëne maatregelen wel een stuk bewerkelijker geworden.”
    0 0
    Dennis Copper is gespecialiseerd radiodiagnostisch laborant. Sinds 1996 werkt hij al met veel plezier op de afdeling radiologie van het Ikazia Ziekenhuis. Normaal gesproken hoeft hij alleen zijn witte uniform aan als hij aan het werk is op de ct-kamer, maar vanwege corona draagt hij daarnaast nu ook extra beschermende kleding. “In het begin vond ik het wel een beetje spannend om (verdachte) corona patiënten te begeleiden omdat ik niet wist wat me te wachten stond. Deze pandemie is een hele nieuwe situatie voor ons allemaal in Ikazia. Nu wij onze draai daarin hebben gevonden, is die onzekerheid gelukkig verleden tijd.” De kleinschaligheid van Ikazia en de fijne collega’s waar Dennis mee werkt, maken dat hij zich hier helemaal thuis voelt. “Als radiodiagnostisch laboranten komen we op veel verschillende afdelingen in het ziekenhuis, dat maakt het werk heel afwisselend. Ik draai dagdiensten maar werk ook avonden en nachten.” Nachtdiensten draaien is niet nieuw voor Dennis. “Dat doen we altijd al, maar vanwege corona staan we nu tijdens de nachtdienst met zijn tweeën in plaats van alleen. In de weekenden zijn we er zelfs met drie collega’s, dat is er ook één meer dan normaal.” De (verdachte) corona patiënten die een ct-scan moeten laten maken, worden door Dennis, in beschermende kleding, opgevangen. “Ik begeleid, positioneer en leg de patiënt dingen uit in de scanruimte. Mijn collega bedient in de ‘schone’ bedieningsruimte de ct-scanner en maakt de beelden. Deze collega zorgt er ook voor dat de beelden ter beoordeling doorgestuurd worden naar de radioloog. ‘Even’ een foto maken is door al deze beschermende hygiëne maatregelen wel een stuk bewerkelijker geworden.”
  • Ondanks alle ontwikkelingen rondom Corona, gaan bevallingen in Ikazia gewoon door. Toch hebben onze gynaecologen gemerkt dat een grote groep zwangeren het spannend vindt om voor de nodige zwangerschapscontroles of een bevalling naar het ziekenhuis te komen. Wat te doen? Juist! Je neemt ze aan de digitale hand mee voor een kijkje achter de gesloten deuren van het ziekenhuis. Deze hele week laten onze gynaecologen op onze sociale media kanalen zien welke maatregelen we hebben getroffen in Ikazia zodat zwangeren veilig bij ons op controle kunnen komen en bevallen. Juist omdat we die ongerustheid begrijpen én omdat we eventuele complicaties willen voorkomen. Onze patiëntenzorg stopt niet bij de (door Corona) gesloten deuren. Hebben jullie ook gemerkt dat mensen minder snel naar het ziekenhuis komen met klachten? Hoe gaan jullie daar mee om? 🤔
    0 0
    Ondanks alle ontwikkelingen rondom Corona, gaan bevallingen in Ikazia gewoon door. Toch hebben onze gynaecologen gemerkt dat een grote groep zwangeren het spannend vindt om voor de nodige zwangerschapscontroles of een bevalling naar het ziekenhuis te komen. Wat te doen? Juist! Je neemt ze aan de digitale hand mee voor een kijkje achter de gesloten deuren van het ziekenhuis. Deze hele week laten onze gynaecologen op onze sociale media kanalen zien welke maatregelen we hebben getroffen in Ikazia zodat zwangeren veilig bij ons op controle kunnen komen en bevallen. Juist omdat we die ongerustheid begrijpen én omdat we eventuele complicaties willen voorkomen. Onze patiëntenzorg stopt niet bij de (door Corona) gesloten deuren. Hebben jullie ook gemerkt dat mensen minder snel naar het ziekenhuis komen met klachten? Hoe gaan jullie daar mee om? 🤔
  • Gelukkig kunnen we in Ikazia ook lachen met onze ogen! 😃 Doen jullie ook mee met de lachenmetjeogen actie van @nursingvoorverpleegkundigen ? Samen sterk in de zorg!
    0 0
    Gelukkig kunnen we in Ikazia ook lachen met onze ogen! 😃 Doen jullie ook mee met de lachenmetjeogen actie van @nursingvoorverpleegkundigen ? Samen sterk in de zorg!